سر آغاز یک سوپر استار:
جی سون کاتلر در سوم آگوست سال 1973 میلادی در وُرستسر ماساچوست که حدوداً در 50 مایلی شرق بوستن (Boston)به دنیا آمد . جی هفتمین فرزند خانواده بود و سه برادر و سه خواهر بزرگتر ازخود داشت و پدرش به عنوان ناظر در اداره دولتی بزرگراه سازی مشغول به کار بوده و مادرش به عنوان یک شخص غیر نظامی در بخش امور مالی یک پادگان نظامی کار می کرد .خانواده جی در یک مزرعه در حوالی شهر استر لینگ زندگی می کردند و علاوه بر مشاغل ثابت شان به حرفه دامداری نیز مشغول بودند . در این میان جی بازی گوش با دوچرخه و چهار چرخه اش از زمین و زمان بالا می رفت و قایم باشک و بازی های کودکانه دیگر را در برنامه کاری روزانه اش داشت.
یکی از برادر های او کارگاه بتن سازی داشت و جی در زمانی که دوره دبیرستان مقدماتی را طی کرد شروع کرد به کار کردن برای برادرش . در دوران شغل سنگین کارگری بود که عضلاتش شروع به فرم گرفن کرد و در اتمام دوره دبیرستان بود که او دارای سرشانه های پهن و ورزش کارنما شده بود . البته تا آن زمان جی با وزنه (هالتر و دمبل) تمرین نکرده بود . جی برای اولین بار در اواخر دوران دبیرستانش و زمانی که به تمرین فوتبال آمریکایی می پرداخت که با تمرین با وزنه آشنا شد.

در آن زمان جی یکی از شاگردان محبوب دبیرستان به حساب می آمد و در همان دوران بود که با (Kerry) کری آشنا شد و از آن زمان تا سال 1998 که رسماً با هم ازدواج کردند ، این پیوند پا بر جا بود و تا امروز نیز به قوت خود باقی است.

در تابستان پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان و دقیقاًدر سالروز تولد 18 سالگی او در باشگاه بدن سازی با این نیت که یک بدن ساز واقعی شود ثبت نام کرد. او قبل از آغاز تمرین در باشگاه 82 کیلو گرم وزن داشت و بلافاصله پس از اتمام تعطیلات تابستانی، تحصیل در رشته حقوق جزا در مقطع کاردانی را در کالج کوینیز گاموند آغاز کرد و در سال 1993 این دوره را به اتمام رساند . ولی در این میان به جای اجرای قانون ، این بدن سازی بود که تمام وجود او را در بر گرفته بود.

جواب دادن سریع بدنش به تمرین و رشد و تغییرات حاصله کاملاً گواهی می داد که او دارای یک استعداد فوق العاده است و جی به خوبی واقف بود که می بایست حداکثر استعدادش را به فعل تبدیل کند . تنها در عرض یک سال او به حدی رسید که در مسابقه قهرمانی گلدز جیم (باشگاه طلایی) شهر وُرستسر شرکت کرد و عنوان قهرمانی رشته نوجوانان را از آن خود کرد و در پیکار قهرمان قهرمانان نیز در میان مردانی که دو برابر او سن داشتند به عنوان دومی رسید.

سال بعد او به نیویورک سفر کرد تا در مسابقه (NPC) دعوت شدگان سنین وزن جوانان شرکت کند و توانست عنوان قهرمانی جوانان و بزرگ سالان را از آن خود سازد این مسابقه برای جی حکم یک مسابقه ملی جوانان سال 1993 محسوب می شد. در مسابقه ملی بود که برای اولین بار جی چشمان تیز بین رسانه ها را به سوی خود معطوف کرد . او در آن مسابقه با وزن 100 کیلو گرم توانست عنوان قهرمانی دسته سنگین وزن را به دست آورد و در مسابقه ستارگان(قهرمان قهرمانان)پس از برنچ وارن به مقام دومی رسید. شهرت عمده جی در آن سال ها عضلات چهار سر ران او علی الخصوص سر خارجی آن بود . جی تنها در عرض 2 سال تمرین توانسته بود وزن تمرینی اش در حرکت اسکوات را از 60 کیلو گرم به 270 کیلو گرم برساند .

یکی از مشخصه بارز دیگر جی جوانی او بود . به گونه ای که از پیش خبر می داد که او د آینده ، به یکی از حجیم ترین بدن ساز ها مبدل خواهد شد . تاس ریخته شده بود و تنها فاکتور زمان بود که می بایست درخشش این الماس را در عالم بدن سازی و رسیدن به سطوح بالاتر نشان دهد.

در همین اثنا بود که نقطه عطف جی با آشنا شدن او با کریس استیو متخصص تغذیه به وقوع پیوست . در آن دوران کریس مشاور تغذیه ای ستاره تازه وارد آماتور یعنی مایکل فرانکویس بود . در آن سال کریس با راهنمایی هایش به جی کمک کرد تا به ایده آل ترین شرایط بدنی اش در دوران مسابقه و همچنین در طول سال برسد و این برای جی به مثابه یک عنصر کلیدی در رمز پیروزیش محسوب می شد . پیشرفت جی واقعاً خیره کننده بود.

رون هریس : به دلیل فعالیتم در(espn)این فرصت را داشتم که از همان بدو مسابقات جی در سنین جوانی از چند و چون او با خبر باشم و به همین دلیل برایم خیلی عجیب و غیر منتظره نبود که یک جوان 22 ساله را ببینم که در سال 1995 به کالیفرنیا آمده تا در مسابقات قهرمانی تورنمنت (NBC) به پا کند در این مسابقه بزرگ جی با وزن 109 کیلو گرم شرکت کرد و با موهای بلوند و خوش عکس توانست خیلی سریع توجه عکاسان را به سمت خود جلب کند . به گونه ای که بین عکاسان برای گرفتن عکس دعوا بود . همین شد که خیلی سریع تصاویر جی بر روی مجلات و صفحات داخل آنها و پوسترهای به چاپ رسیده و مقالات متعددی از او نیز به رشته تحریر در آمد. نام و تصویر جی همسان با نفرات برتر مسابقه مستر المپیا شهرت داشت. این سطح از جلب توجه برای یک بدن ساز آماتور واقعاً بی سابقه بود . در این اثنا نیز جو ویدر پیشنهاد امضای قرارداد با او را مطرح کرد و این قرارداد خیلی سریع برای کمپانی جو ویدر سود مالی به همراه داشت و همین امر باعث شد که جی در عرض یکسال به جوان ترین قهرمان مسابقه ستارگان (NBC) مبدل شود و مفتخر به دریافت کارت حرفه ای شد جی بارها برای عکس گرفتن به لس آنجلس می رفت ولی در سال 1999 با همسرش کری به جنوب کالیفرنیا رفت و از آن زمان به بعد دیگر از شهر شلوغ لس آنجلس فاصله گرفت و در آلیسو وی جو ، اورنج کانتی در یک منطقه آرام سکونت یافت تا بتواند با تمرکز بیشتر بر روی تمریناتش وقت بگذارد.

جی تمام وقت خود را در سال 1997 وقف تمرین و پیشرفت کرد تا در اولین مسابقه حرفه ای خود شرکت کند . او در باشگاه خصوصی که توسط بوریس وارطانیان بدن ساز و تاجر وُرستسر برای او ساخته شده بود تمرین می کرد.

بر اساس پیشرفت خیره کننده و تصاعدی او در سطح آماتور ها که برای اکثر بدن ساز های دیگر تا یک دهه و حتی بیشتر نیز به طول می انجامد ، جی قهرمان سنگین وزن محبوبی بود که در سال 1998 در مسابقه شب قهرمانان شرکت کرد . اما حیف که او در شرایط ایده آل بدنی اش قرار نداشت و همان اشتباهی را مرتکب شده بود که تمام تازه کارها آن را انجام می دهند ، یعنی نگرانی از این که حتماً با حد اکثر حجم ممکن و با ایده آل ترین شرایط بدنی به مسابقه برسند.

او در آن مسابقه به صورت مشترک با میلوس سارسف در مکان یازدهم قرار گرفتند . پس از مسابقه جی و گریس استیو تصمیم گرفتند تا طرحی نو بیاندازند تا در مسابقه بعدی سربلند بیرون بیایند . سال 1999 برای جی بسیار مهم و حساس بود. او در آن سال به مقام سومی مسابقه(Iron man) و چهارمی مسابقه آرنولد کلاسیک دست یافت . ولی در مسابقه مستر المپیا جایگاهی بهتر از پانزدهم کسب نکرد . در آن سال جی با همسرش که تازه ازدواج رسمی کرده بودند به کالیفرنیا رفتند و کری در یک بیمارستان با سمت پرستار مشغول به خدمت شد جی در این زمان صددرصد وقت و انرژی خود را روی بدن سازی متمرکز کرده بود و دیگر به یک بدن ساز حرفه ای تمام وقت مبدل شده بود و تمام امورات روزمره اش پیرامون تمرین با خوردن و خوابیدن می چرخید و آخر هفته ها را هم به عنوان بدن ساز مهمان در مناسبت های مختلف ، فیگور افتخاری می گرفت . دیری نپایید که جی به خودش آمد و با صلابت کامل حضور خود را در بالاترین سطح بدن سازی دنیا تحکیم کرد.

جی اولین قهرمانی حرفه ای خود را در سال 2000 و با شرکت در مسابقه شب قهرمانان کسب کرد و در مسابقه مستر المپیای آن سال نیز به جرگه 10 نفر برتر وارد شود و با کسب مقام هشتم حضور مقتدرانه خود را به همگان نشان دهد . اما از همه جالب تر و غیر منتظره تر کسب عنوان دومی او پس از رونی کلمن در هر دو مسابقه جایزه بزرگ انگلیس و ایتالیا بود. حالا دیگر جی نه تنها یک بدن ساز برتر شناخته شده بود بلکه در تجارت هم با بستن قرارداد پر منفعت با موسسه تحقیقاتی (ISS) و شرکت های دیگر هم چون شیخ بلت برای خود اسم و رسم پیدا کرده بود . او یکی از معدود بدنسازان حرفه ای در جهان بود که درآمد قابل توجهی را از طریق ورزش بدن سازی نصیب خود ساخته بود . تلفیق سه خصوصیت فیزیک بدنی عالی خوش چهرگی و شخصیت خون گرم و قابل احترام در جی حالا دیگر به یک نمونه برای الگو قرار دادن مبدل شده بود.

بزرگترین رویداد برای جی در سال 2001 و زمانی که جی نزدیک بود در مسابقه مستر المپیای گوی سبقت ر ا از رونی کلمن برباید به وقوع پیوست . جی برای شرکت در مسابقه مستر المپیا آن سال تمام طول سال را به تمرین پرداخته بود.

داورها و تماشاچیان هر دو مردد بودند که آیا رونی می تواند عنوان قهرمانی را در دستان خود حفظ کند. در واقع در مرحله پیش قضاوت جی سردمدار بود . ولی در انتهای مسابقه باز این رونی بود که مجسمه ساندو را برای بار دیگر در میان دستانش گرفت . اما عضلات جی داشت به صورت تصاعدی رشد می کرد . از این پس دیگر در محافل وقتی صحبت از بزرگترین قهرمان بدن سازی به میان می آمد فقط نام رونی به زبان آورده نمی شد و از جی هم به همان اندازه تعریف و تمجید به عمل می آمد.

در سال 2002 جی تنها یک بار مسابقه داد و آن هم شرکت در مسابقه آرنولد کلاسیک بود که توانست عنوان قهرمانی آن را به دست آورد و سه سال متوالی تکرار کند .

خیلی از اصحاب مطبوعات سال 2003 را سال جی لقب دادند . جی با استیلای کامل عنوان قهرمانی تمامی مسابقات اعم از آیرن من ، آرنولد کلاسیک ، مسابقه حرفه ای سانفرانسیسکو و همچنین مسابقات جایزه بزرگ انگلیس و ایتالیا و هلند را درو کرد .

در مسابقه مستر المپیا آن سال باز به مقام دومی پس از رونی کلمن دست یافت و در مسابقات جایزه بزرگ روسیه هم بازپس از رونی دوم شد. در مسابقه قدرت (GNC) نیز برای آخرین بار مغلوب دکستر جکسون شد . پس از فصل مسابقات جی با شرکت ماسل تک قرارداد امضاء کرد که تا آن زمان بالاترین قرارداد به لحاظ دست مزد دریافتی محسوب می شد. او باز به لس آنجلس رفت و در ایده آل ترین شرایط برای آماده سازی خود برای تمرین و حضور قدرتمندانه در مسابقه مستر المپیا قرار گرفت . مسابقه در آنجا برگزار می شد و جی مجبور نبود مسافت طولانی را برای شرکت در مسابقه طی کند. او دستگاههای ایروبیک خود را تجهیز کرد و دستگاه برنزه کننده خود را نیز در خانه مجللش نصب کرد تا بدین ترتیب دیگر مجبور نباشد برای هر یک از فعالیت های فوق از خانه بیرون برود . حالا دیگر او مثل یک ماشین برنامه ریزی شده عمل می کرد و تمامی فعالیت هایش اعم از تمرین با وزنه ، تمرین ایروبیک ، جلسات برنزه کردن و تغذیه و خواب همگی کاملاً طبق ساعت دقیق خود اجرا می شد . یکی از کارهای منحصر به فرد او افزودن جلسات خواب 2 ساعته به جای خوابیدن بلند مدت بود. بدین ترتیب او قادر بود روزانه 10 وعده غذای کاملاً مغذی را برای رشد هر چه بیشتر عضلاتش بخورد.

در سال 2004 او برای سومین بار پیاپی عنوان قهرمانی مسابقه آرنولد کلاسیک را از آن خود کرد نکته جالب توجه در این مسابقه این بود که جی با وزن به مراتب سبک تر از وزن همیشگی اش یعنی 120 تا 123 کیلو ، مسابقه می داد. ولی در عوض تا استخوان عضلاتش تفکیک(کات) شده بود . در مسابقه بعدی که در آن سال در آن شرکت کرد باز هم عنوان دومی مسابقه مستر المپیا را پس از رونی به دست آورد.

در مسابقه مستر المپیا سال 2005 جی رکوردی را شکست که به عقیده من هرگز آن را دوست نداشت . یعنی برای بار چهارم در مسابقه مستر المپیا ، دوم رونی کلمن شدن . تنها یک نفر به غیر از جی می تواند این ادعا را کند و او کسی نیست جز کوین لورن که البته او هم دوم دوریان یتس شده بود و هم دوم رونی کلمن . ولی عامل شکست جی هر چهار بار هم رونی کلمن بود. این بار هم با ایده آل ترین فرم بدنی اش تا آن روز برای مسابقه آماده شده بود. حتی تصمیم گرفته بود ضخامت و تفکیک عضلات پشتش را هم در حد قابل ملاحظه ای ارتقاء دهد. تا آن روز عضلات پشت جی پاشنه آشیل او در برابر رونی کلمن محسوب می شد و با پشت کردن این دو به سمت داوران در حالت مقایسه دقیقاً ورق بدون هیچ چون و چرا به نفع رونی بر می گشت . کاتلر و خیل هواداران او مصمم بودند که یک روز تخت پادشاهی رونی فرو خواهد ریخت . در طول مسابقه طرفداران رونی و حتی خود من به شخصه تصور کردیم که جی گوی سبقت را از رونی ربوده ولی در نهایت باز دستان حجیم و رگی رونی بود که برای هشتمین سال پیاپی بالا رفت . روح جی جریحه دار شد ولی از پا در نیامد . به رغم باور راسخ جی از این که در طول سال هر کاری که از دستش برای پیروزی بر می آمده را تمام و کامل انجام داده ولی باز ناکامی را با خود به خانه برد . هر چند او قلباً از پیروز نشدنش سرخورده شده بود ولی هنوز از پیشرفت بدنی خودش در طول سال گذشته خرسند بود.جی اذعان می کند که استراتژی امسال او در قیاس با سال های پیش که به دلیل شرکت در مسابقات همیشه باعث می شد که او نتواند با صددرصد آمادگی به مسابقه مستر المپیا برسد . ساختن بدنی کاملاً متفاوت بوده و تمرکز او بر روی مسابقه مستر المپیا و شرکت نکردن در سایر مسابقات بود. رسیدن به صددرصد آمادگی و حفظ آن هم با حضور در چند مسابقه برای یک بدنساز سنگین وزن مثل جی امری بسیار دشوار و غیر ممکن است ولی این کار برای بدنسازان سبک وزنی هم چون دکستر جکسون و دارام چالز به مراتب آسان تر است . وقتی سفر کردن و اجرای فیگور های افتخاری در شهرهای مختلف به برنامه کاری روزمره اضافه می شود دیگر وقت کافی برای تمرین و استراحت و مبدل شدن به بهترین بدنساز جهان باقی نمی ماند . او می گوید: امسال عضلات پشتم هم حجیم تر شده بود و هم تفکیک بیشتری پیدا کرده و در مجموع بالانس بدنم هم خیلی پیشرفت کرده بود. البته یک کم سایز پاهایم کوچکتر شده بود که این کار را تنها به خاطر رسیدن به حداکثر آمادگی و کات بودن بدن انجام داده بود.

حالا دیگر جی دچار این تردید شده بود که او هم مثل همگان داشت باور می کرد که رونی شکست ناپذیر است و تنها کاری که که از دست جی بر می آید این است که منتظر باشد تا سلطان خودش از تخت پائین بیاید و مسند قدرت را به جانشین لایق خود محول کند. بنابراین تصور همگان بر این بود که شکست مستر المپیایی همچون رونی کلمن غیر ممکن است . شاید این جمله معروف را در ورزش بوکس شنیده باشید که اگر می خواهی قهرمان نامدار را از صفحه بیرون بیندازی باید حتماً او را روی رینگ بوکس ناک اوت کنی.

صادقانه باید گفت که بدن سازی مثل بوکس نیست که د و ورزشکار با پرتاب مشت به سوی یکدیگر قهرمانی خودشان را رقم می زنند. من باید رونی را در جلوی چشمان داورها در هم بکوبم و به آنها مستر المپیای جدیدی را معرفی کنم . هر چند خیلی از تماشاچیان این طور فکر می کنند و امتیازات روی تابلو هم در قیاس با سال 2001 خیلی نزدیک تر بود ولی باز نشد . برنامه سال آتی من در بهتر شدن نسبت به امسال و نگذاشتن جای اما و اگراست . مسئله در پیشرفت منسجم است که در طول چند سال گذشته آن ذا انجام داده ام .بعضی وقت ها این تفکر در من قوت می گیرد که هیچ راهی برای شکست رونی وجود ندارد . ولی وقتی آرام می گیرم به خودم می گویم باز باید ادامه بدهم و این هدف برای من دست یافتنی است چون هر انسانی را را می توان در شرایط مناسب شکست داد.

با علم بر این که تصور همگان از رونی این بود که او یک مافوق بشر است و شکست ناپذیر بودن رونی برای تمام افراد تبدیل به یک باور راسخ شده بود با این اوصاف شاید اظهار این کلمات خیلی تند باشند که یک سلطان جدید به بدن سازی جهان معرفی شده . اما برای جی خیلی جای تعجب نداشت . چون سعی کرده بود نسبت به سالهای قبل در تمام طول سال عضلانی تر باشد وقتی به رغم این که وزنی بالغ بر 135کیلو گرم وزن داشت باز از وعده های غذایی دل بخواهی و هوسی خبری نبود.هر ذره غذایی که وارد دهان جی می شد با هدف ساختن عضله خالص بود. هر جلسه تمرینی شدیدتر و با انگیزه بیشتر نسبت به جلسه قبلی صورت می گرفت . در نهایت برگ برنده رونی کلمن که همان حجیم ترین بدنساز حال حاضر او بود رنگ باخت.

جی با آگاهی کامل بر روی حفظ آمادگی بدنی اش تصمیم گرفت با وزن125 کیلو گرم یعنی 5 کیلو گرم سنگین تر نسبت به سال قبل مسابقه بدهد .بخش عمده این وزن اضافه شده در عضلات پشت او بود .زمانی که او و رونی برای مقایسه عضلات پشت جلوی داورها ایستادند غیر ممکن به واقعیت مبدل شد و عضلات پشت جی بر عضلات پشت رونی غالب شده بود رونی بدن سازی که سایر بدنسازهای دنیا او را به عنوان بهترین عضلات پشت ساخته شده تا کنون نگاه می کردند.حالا عضلات پشت رونی کلمن کمی کوچکتر از جی شده بود و از طرف دیگر هم پشت او دچار عدم تقارن شده بود که گمان می رفت ناشی از صدمه دیدن عصب های آن باشد . مشخصه بارز و منحصر به فرد او یعنی عضلات ریش ریش شده گلوتز (glutes)او هم دیگر آن کات و خشکی ثابت را نداشت.

رونی به وعده خودش یعنی شرکت در مسابقه آن با وزن 135 کیلوگرم عمل کرده بود ولی به طور قطع این یک اشتباه محرز بود که ناکامی او را هم رقم زد .جی ، حجیم و با عضلات تا استخوان کات شده توانست با اختلاف فاحش 16 امتیاز نمره منفی کمتر رونی را در هم بکوبد.

تاریخ به جای این که یک جور نوشته شود چند جور نوشته شد و جی به آرزوی دیرینه رونی مبنی بر شکستن رکورد 9 بار قهرمانی مسابقه مسترالمپیا پایان داد و او را در مرتبه برابر با لی هنی که او از سال 1984 تا 1991 قهرمان مستر المپیا شده بود قرار دهد.

جی سر مست از پیروزی همسر و پدر خود را بر صحن مسابقه آورد تا این سرافرازی را با آنها تقسیم کند.در هفته آتی جی در سه مسابقه جایزه بزرگ اتریش ، رومانی و هلند شرکت کرد و سه بار دیگر رونی را مغلوب کرد این پیروزی های پیاپی ، مهر تاییدی بر قهرمانی بدون چون و چرای جی و حذف فاکتور خوش شانسی و یا داوری ناعادلانه گذاشت . بدین ترتیب بود که جی توانست انتقام 4 شکست در مسترالمپیا های(2001 ، 2003 ، 2004، 2005) را بگیرد و حتی نگذارد که رونی رکورد 9دوره قهرمانی مستر المپیا را بزند.

در این سال جی روحیه مضاعف خود را برای شرکت در مسابقه آماده ساخت و باز طبق روال سال قبل در هیچ مسابقه ای دیگری شرکت نکرد و تمام هدف خود را برای شرک در مسابقه مستر المپیا و اثبات این موضوع که سال قبل او شانسی قهرمان نشده است ، گذاشت.

امسال جی کاتلر به غیر از رونی با یک حریف سرسخت و قدرتمند دیگر نیز می بایست رقابت می کرد و او کسی نبود جز ویکتور مارتینز که ترکیب بدنی کامل جوانی بدن را هم با خود یدک می کشید . رقابت جی با رونی خیلی وقت نبرد و سریع در مقایسه رونی کنار رفت و جی باقی ماند با ویکتور و دکستر جکسون خشک و عضلانی و لی در نهایت جی توانست حریف بعدی خود یعنی ویکتور مارتینز را مغلوب سازد و برای دومین بار مجسمه ساندو را در دستانش بگیرد.

هیچ کس فکرش را نمی کرد که جی در مستر المپیا 2008 ناکام شود و نتواند قهرمانی خود را تکرار کند.حرف و حدیث های زیادی در این باره گفته شد ، ولی در حقیقت جی شکست خورده بود ، آن هم نه از رونی یا ویکتور مارتینز بلکه از همان تیغ معروف یعنی دکستر جکسون .انصافاً هم دکستر با بدنی کات وکاملاً عضلانی تر نسبت به سالهای قبل پا به این مسابقات گذاشته بود و به نظر خیلی از داورها و قهرمانان بدنسازی قهرمانی حقش بود.

جی کاتلر دیگر با آن جی کاتلر سالهای 2006 و 2007 خیلی فرق کرده بود و کمی چاق تر به نظر می رسید و این چاقی او باعث شد که دکستر ساندو را از او بروباید وخود را مستر المپیایی کند . من خودم وقتی فهمیدم که جی به قهرمانی نرسیده است خیلی نارحت شدم چون خودم یکی از طرفداران پر و پا قرص او هستم و امید وارم که در سال 2009 بتواند دوباره قهرمانی خود را تکرار کند.

بیوگرافی مختصری از جی کاتلر :

نام: جی کاتلر
نام مستعار: کاتس
محل سکونت: لاس وگاس، ایالت نوادا، ایالات متحده
تاریخ تولد: ۳ آگوست ۱۹۷۳
قد: ۵ فوت و ۱۰ اینچ ۱۷۸ سانتیمتر
وزن عادی: ۲۹۰ پوند ۱۳۲ کیلوگرم
وزن مسابقه: ۲۶۰ پوند ۱۱۸ کیلوگرم
دور بازو: ۲۲ اینچ ۵۶ سانتیمتر
دور ران: ۳۰ اینچ ۷۶ سانتیمتر
دور ساق: ۲۰ اینچ۵۱ سانتیمتر
دور کمر: ۳۴ اینچ ۸۶ سانتیمتر
دور گردن: ۱۹٫۵ اینچ ۴۹٫۵ سانتیمتر

برخی از ویژگی های جی کاتلر:

غذای محبوب: استیک
تفریح محبوب: بازیهای مختلف
بیشترین تاثیر: از خانواده
مارک تبلیغاتی / حامی مالی: آی اس اس ریسرچ و تجهیزات فلکس (۱ سال)
بدترین شرایط فائق آمده: جوانترین بدنساز جهان
ورود به بدنسازی: از دوران تحصیل در کالج
عضلات محبوب: ران و سرشانه
تمرین محبوب: لانج (قیچی) متحرک با هالتر
فیلم محبوب: مجموعه “دای هارد” بروس ویلیز
سریال تلویزیونی محبوب: سی اس آی
بازیگران محبوب: رابرت دو نیرو و بروس ویلیز
ورزشهای محبوب: بسکتبال و فوتبال آمریکایی
چهره های محبوب موسیقی: کیور، توپک شکور، اسنوپ داگ
حیوانات خانگی: اسکرپی (یک سگ نژاد کاکپو) و تریس (سگ دیگر وی از نژاد اردایل تریر)
سرگرمیها: مطالعه، بولینگ، مسابقه موتورسواری، حیوانات

برخی از افتخار های او:

مستر الیمپیای ۲۰۱۰ – قهرمان
مستر الیمپیای ۲۰۰۹ – قهرمان
مستر الیمپیای ۲۰۰۸ – دوم
مستر الیمپیای۲۰۰۷ – قهرمان
مستر الیمپیای ۲۰۰۶ – قهرمان
مستر الیمپیای ۲۰۰۵ – دوم
مستر الیمپیای ۲۰۰۴ – دوم
آرنولد کلسیک ۲۰۰۴ – قهرمان
نمایش قدرت جی ان سی ۲۰۰۳ – دوم
جایزه بزرگ هلند ۲۰۰۳ – اول
جایزه بزرگ انگلستان ۲۰۰۳ – اول
جایزه بزرگ روسیه ۲۰۰۳ – دوم
مستر الیمپیای ۲۰۰۳ – دوم
قهرمانی حرفه ای سان فرانسیسکو ۲۰۰۳ – قهرمان
آرنولد کلسیک ۲۰۰۲ – قهرمان
مستر الیمپیای ۲۰۰۱ – دوم
مستر الیمپیای ۲۰۰۰ – هشتم
جام جهانی حرفه ای جو ویدر ۲۰۰۰ – دوم
جایزه بزرگ انگلستان ۲۰۰۰ – دوم
شب قهرمانان فدراسیون بین المللی ۲۰۰۰ – قهرمان
حرفه ای آیرنمن ۱۹۹۹ – سوم
آرنولد کلسیک ۱۹۹۹ – چهارم
شب قهرمانان فدراسیون بین المللی ۱۹۹۸ – دوازدهم
قهرمانی سنگین وزن کشور ۱۹۹۶ – قهرمان
قهرمانی سنگین وزن نوجوانان کشور ۱۹۹۳ – قهرمان.