برخی می گفتند بدن او آنقدر پیشرفته است که بتواند رونی و کانلر را در کسب قهرمانی تهدید کند. دیگران تنها ابراز امیدواری می کردند که او بتواند هیجان جدیدی در مسترالمپیا ایجاد کند و شروع کردند به حمایت و پشتیبانی از او. ولی هیث که در ماه دسامبر ۲۷ ساله شد، تصمیم گرفت از المپیا ۲۰۰۶ صرف نظر کند، با این عقیده که حرفه و بدن او دو چیزی است که قصد ندارد روی آنها ریسک کند. اعلام این خبر باعث ناامیدی هواداران شد.

 ولی اینها در تصمیم پدیده تازه کار تغییری ایجاد نکرد. ”من فکر می کنم که می توانستم در المپیا شرکت کنم و بین سه رتبه برتر رقابت قرار گیرم. این خیلی خوب بود ولی در آن صورت وقت کافی نداشتم تا بتوانم برای آرنولد کلاسیک ۲۰۰۷ آماده شوم. در حالی که می خواهم پیروز آن رقابت باشم. تمام چیزی که می خواهم این است که در بهترین شرایط بدنی در رقابت ها حاضر شوم تا بتوانم بهترین نتیجه را بگیرم“.
خستگی ناشی از حضور در دو رقابت پی درپی باعث شد تا فیل نیاز به استراحت داشته باشد. فشار لازم برای آماده شدن برای رقابتی دیگر و در اصل سنگین ترین رقابت دنیای بدنسازی به نظر نمی آمد که به چند دلیل لذت چندانی داشته باشد. ”پس از آن دو رقابت ذکر کردم و به این نتیجه رسیدم که برای انجام رقابتی دیگر آمادگی ندارم. بنابراین تصمیم گرفتم رژیم را بشکنم کمی چاق شوم و از زندگی لذت ببرم. و بعد دوباره کات کنم؟ فکر می کنم آمادگی این را ندارم که به رژیم ادامه دهم و باز هم با بدن بهتری ظاهر شود. چرا نباید در شرایطی در آنجا حضور یابم که بدانم احتمال بالائی برای پیروزی ام وجود دارد؟ در ضمن نگران این هستم که رقابت های متوالی مانع پیشرفت بدنم شود. من تنها ۲۶ سال دارم. اگر ۳۵ سال داشت بدون شک در رقابت مسترالمپیا ۲۰۰۶ حاضر می شدم ولی خوشبختانه وقت زیادی دارم“.
تلاش برای زندگی بهتر برخی بدنسازان نیاز دارند که بیشتر رقابت کنند - نه برای کسب افتخار، مدال یا اینکه نامشان در مجلات بدنسازی چاپ شود بلکه برای اینکه بتوانند خرج زندگی را درآورند. صورتحساب هایشان را پرداخت کنند. یا پشتوانه تمریناتشان باشد. فیل انتظار ندارد با ۴۰۰۰۰ دلاری که از پیروزی در این دو رقابت به دست آورده بتواند به طور نامحدودی از نظر مالی خود را پشتیبانی کند. ولی ترجیح می دهد تا در مسابقات کمتر ولی مهم شرکت کند و یا فرم ایده آلی در رقابت حضور یابد. به جای اینکه بخواهد در ۸ تا ۱۰ رقابت در سال حضور یابد.
”کیفیت زندگی برایم بسیار مهم است. باید بتوانم یک بدنساز حرفه ای باشم و در عین حال یک زندگی طبیعی داشته باشم. استراحت به من این موقعیت را دهد که مسافرت کنم. با افراد مختلف تمرین کنم و از زندگی لذت ببرم“. شاید در سفرها جواز و قدردانی هائی در انتظار او باشد ولی فیل بیشتر از سر و صدائی که در صحنه ایجاد کرده لذت می برد. ”من هر روز با لبخندی در چهر ه ام بیدار می شوم. از زمانی که حرفه ای شده ام روزی نبوده که خنده در چهره ام نباشد. من به جایگاه موردنظرم رسیده ام و این چیزی است که همه ما می خواهیم. فهمیده ام که چقدر خوشبختم“.

بیو گرافی :

• ۲۰۰۳ تازه‌کاران ایالت کلرادو شمالی، نفر اول نیمه سنگین وزن و قهرمان قهرمانان
• ۲۰۰۳ ان. پی. سی. ایالت کلرادو، نفر اول نیمه سنگین وزن
• ۲۰۰۴ ان. پی. سی. ایالت کلرادو، نفر اول سنگین وزن و قهرمان قهرمانان
• ۲۰۰۵ ان. پی. سی. جونیور نشنالز، نفر اول سنگین وزن و قهرمان قهرمانان
• ۲۰۰۵ ان. پی. سی. قهرمانی آمریکا، نفر اول سنگین وزن و قهرمان قهرمانان
• ۲۰۰۶ قهرمانی حرفه‌ای کلرادو، نفر اول
• ۲۰۰۶ قهرمانی حرفه‌ای نیویورک، نفر اول
• ۲۰۰۶ بی. بی. سی. کلاسیک، نفر اول
• ۲۰۰۷ آرنولد کلاسیک، نفر پنجم
• ۲۰۰۸ مرد آهنین IFBB، نفر اول
• ۲۰۰۸ آرنولد کلاسیک، نفر دوم
• ۲۰۰۸ مستر المپیا، نفر سوم
• ۲۰۰۹ مستر المپیا، نفر پنجم
• ۲۰۱۰ آرنولد کلاسیک، نفر دوم
• ۲۰۱۰ مستر المپیا، نفر دوم
• ۲۰۱۱ مستر المپیا، نفر اول
• ۲۰۱۱ شرو کلاسیک، نفر اول
• ۲۰۱۲ مستر المپیا، نفر اول
• ۲۰۱۲ شرو کلاسیک، نفر اول
• ۲۰۱۳ مستر المپیا، نفر اول
• ۲۰۱۴ مستر المپیا، نفر اول
• ۲۰۱۵ مستر المپیا، نفر اول