استروئیدهای آنابولیک

استروئیدهای آنابولیک پرمصرف ترین داروی محرک در بین ورزشکاران می‌باشد و از همان موقعی که قدرت پروتئین سازی این داروها شناخته شد مصرف آنها بطور وسیع گسترش یافت . دکتر ویلیام تیلور از مشاوران کمیته المپیک ایالت متحده درخصوص این داروها می‌گوید:اگر کودکی را با ترکیبی از ‏هورمون رشد و استروئیدهای آنابولیزان پرورش دهند غولی با قد دو متر و بیست و پنج سانتی متر ۱۶۰ کیلو وزن از آب درمی‌آید.
‏کن پاساریللو دارنده عنوان آقای جهان در ‏سال ۱۹۸۱ در رشته پرورش اندام می‌گوید: ارزش و ‏اهمیت استروئید را همه قهرمانان به خوبی می‌دانند من به ‏شخصه ا ین دارو را فوق العاده کارساز می‌دانم . البته مصرف استروئیدهای آنابولیزان فقط اقایان را شامل نمی‌شود بلکه زنان ورزشکار نیز در سطح وسیعی از ‏ا ین آنا بولیکها استفاده می‌کنند بطوری که پروفسور ویلدور هولمان رئیس ‏فدراسیون جهانی پزشکی در این مورد می‌گوید : من معتقدم که امروزه بسیار ‏انگشت شمار هستند زنانی که رکورد دار دو ومیدانی , پرش ارتفاع , پرش طول , ‏پرتاب وزنه و دیسک و حتی پرتاب نیزه هستند و از استروئیدهای انابولیک ‏مصرف نمی‌کنند .
‏در المپک مونترال ۱۹۷۶, هنگامی‌که از مربی تیم شنای زنان آلمان شرقی پرسیدند که چرا شناگران ا‏ین تیم این قدر قوی هیکل هستند و برو بألای مردانه دارند گفت : ما به اینجا آمدیم که شنا کنیم ،نه اینکه آواز بخوانیم !