مترجم : حانیه زمانی
متابولیسم شامل مجموعه ای از فرایندهایی است که همه ی موجودات زنده برای حفظ بدن خود از آن استفاده می کنند . این فرایندها شامل هر دوی آنابولیسم و کاتابولیسم هستند . هر دوی اینها با آزاد کردن و گرفتن انرژی برای حفظ قدرت مداوم ، به سازمان دهی مولکول ها کمک می کنند . این مراحل متابولیسم به طور همزمان اتفاق می افتد .
آنابولیسم بر رشد و ساخت و ساز و سازمان دهی مولکول ها متمرکز می شود . در این فرایند ، مولکول های کوچک و ساده به مولکول های بزرگتر و پیچیده تری تبدیل می شوند . نمونه ای از آنابولیسم ، گلوکونوژنز است که در شرایطی اتفاق می افتد که کبد و کلیه ها از منابع غیر کربوهیدرات ، گلوکز تولید می کنند .
کاتابولیسم وقتی در حال هضم غذا هستید و مولکول ها برای استفاده به عنوان انرژی در بدن تجزیه می شوند اتفاق می افتد . مولکول های بزرگ و پیچیده در بدن به مولکول های کوچکتر و ساده تری تقسیم می شوند . نمونه ای از کاتابولیسم ، گلیکولیز است که تقریباً معکوس گلوکونوژنز می باشد .
به عبارت دیگر ، فراگشت یا آنابولیسم فرایندی شیمیایی و سازنده در روند سوخت و ساز بدن ( دگرگشت ) است که در آن انرژی صرف می شود تا مواد ساده تر مانند اسید آمینه ترکیب گردد و ترکیبات آلی پیچیده تر مانند زیمایه ها ( آنزیم ها ) و اسیدهای هسته ای ساخته شود . به فرایند وارونه ی آن یعنی ویرانسازی مولکول های آلی پیچیده برای دریافت انرژی ، فروگشت یا کاتابولیسم می گویند .
فهمیدن و درک فرایندهای آنابولیسم و کاتابولیسم می تواند به شما کمک کند که تمرینات موثرتری برای چربی سوزی و عضله سازی داشته باشید . استراحت نیز جزئی از این روند است . متابولیسم شما حتی در هنگام خواب نیز کار می کند .
✔ هورمون های درگیر در کاتابولیسم و آنابولیسم
هورمون های شما نقش مهمی در این فرایندها دارند . هورمون های مختلف بدن با هر یک از فرایندهای آنابولیسم و کاتابولیسم همراه هستند .
آنابولیسم هورمون های زیر را درگیر می کند :
• استروژن
• انسولین
• هورمون رشد
• تستوسترون
کاتابولیسم هورمون های زیر را درگیر می کند :
• آدرنالین
• کورتیزول
• سیتوکین ها
• گلوکاگون
هرگونه اختلال در هورمون های شما مانند عارضه های تیروئید نیز ممکن است بر این فرایندها و متابولیسم کلی شما تأثیر بگذارد .
به عنوان مثال ، یک مطالعه ی کوچک بر روی بدنسازان هنگام آماده شدن برای رقابت انجام شد که تعادل آنابولیک-کاتابولیک هورمونی آنها را بررسی کرد . برخی از مردان طبق معمول به تمرین کردن و غذا خوردن ادامه دادند ، در حالی که دیگر ورزشکاران برای کاهش چربی بدنشان از نظر انرژی محدود بودند . گروه دارای محدودیت انرژی نسبت به گروه دیگر ، کاهش چشمگیری در چربی بدن و توده ی عضلانی داشتند . سطح انسولین و هورمون رشد آنها نیز در طول مدت مطالعه کاهش یافت . سطح تستوسترونشان نیز بین 5 تا 11 هفته قبل از رقابت کاهش یافت . به عبارت دیگر ، "مسیرهای آنابولیک" این گروه از مردان حتی در افرادی که پروتئین بالایی مصرف می کردند نیز به خطر افتاد .
محققان به این نتیجه رسیدند که بدنسازان ممکن است نیاز به استفاده از استراتژی های تغذیه ای دیگری برای جلوگیری از اثرات مخرب کاتابولیک قبل از مسابقه داشته باشند .
✔ چگونه کاتابولیسم و آنابولیسم بر وزن بدن تأثیر می گذارند ؟
از آنجایی که آنابولیسم و کاتابولیسم جزئی از متابولیسم شما هستند ، این فرایندها بر وزن بدن شما تأثیر می گذارند . به یاد داشته باشید : وقتی در وضعیت آنابولیک قرار دارید ، در حال ساخت و حفظ توده ی عضلانی هستید . زمانی هم که در حالت کاتابولیک قرار دارید ، در حال تحلیل و از دست دادن توده ی کلی ، هم چربی و هم عضلات هستید .
شما ممکن است با درک این فرایندها و متابولیسم کلی خود بتوانید وزن بدنتان را اداره و کنترل کنید . هر دو روند آنابولیک و کاتابولیک به مرور زمان منجر به چربی سوزی می شوند .
• اگر تمرینات آنابولیک زیادی انجام می دهید ، چربی سوزی و عضله سازی خواهید داشت . عضله از چربی متراکم تر است ، بنابراین وزن بدن و شاخص توده ی بدنی شما ممکن است با وجود داشتن بدنی لاغر ، بالاتر و بیشتر باشد .
• از طرف دیگر ، تمرینات کاتابولیک ممکن است به شما در کاهش وزن با سوزاندن هم چربی و هم عضله کمک کند . وزن کمتری خواهید داشت ، اما توده های مهم عضلانی بسیار کمتری نیز دارا خواهید بود .
شما می توانید به این فرایندها به عنوان یک استراتژی برای چربی سوزی و عضله سازی درست فکر کنید .
اگر تولید انرژی ( کاتابولیسم ) بیشتر از مصرف آن باشد ، ممکن است بدن شما از انرژی ذخیره شده چربی بسازد . حال اگر مصرف انرژی ( آنابولیسم ) بیشتر از تولید آن باشد ، ممکن است عکس این امر اتفاق بیفتد .
البته استثناهایی هم وجود دارد ، به خصوص اگر زیر نظر شرایط پزشکی خاصی قرار دارید که بر هورمون های شما تأثیر می گذارد .
✔ تمرینات کاتابولیک و آنابولیک
طرز کار بدن شما در مسیرها و به روش های مختلف می تواند نتایج متفاوتی به بار آورد . کاردیو ( هر نوع تمریناتی که قلب را قوی تر و سالم تر می کند ) و تمرینات قدرتی هر یک با فرایندهای متابولیکی مختلفی در ارتباط هستند .
در اینجا نحوه ی استفاده ی بیشتر از تمرینات بسته به اهداف شما آورده شده است .
✵ کاتابولیک
تمرینات کاتابولیک ، تمرینات هوازی ( ایروبیک ) یا کاردیو است که ممکن است شامل حرکاتی مانند دویدن ، شنا و دوچرخه سواری باشد که برای مدت زمانی نسبتا طولانی به طور ثابت و پیوسته آن فعالیت ها را انجام می دهید .
بر اساس اعلام کالج پزشکی ورزشی آمریکا ، بهتر است هر هفته حداقل مقادیر زیر از ورزش هوازی را در نظر بگیرید و هدف قرار دهید :
• 150 دقیقه با شدت متوسط و ملایم
یا
• 75 دقیقه با شدت زیاد
که این مقدار معمولا به سه تا پنج روز تمرینی در هفته تقسیم می شود .
⚠ اگر سابقه ی بیماری و یا وضعیت جسمی خاصی دارید ، قبل از شروع تمرینات با پزشک خود مشورت کنید .
ضربان قلب ، فشار خون و تنفس شما طی انجام تمرینات کاتابولیک افزایش می یابد و بدن ، گلیکوژن را در مدت تعریق ، تجزیه می کند تا از آن به عنوان سوخت استفاده شود . هنگامی که ذخایر کربوهیدرات بدن تمام می شود ، کورتیزول بدن شما از اسیدهای آمینه برای ایجاد انرژی استفاده می کند .
( کربوهیدرات ها شکسته می شوند و به قندهای ساده تبدیل می شوند ، در خون جذب می شوند و در سلول های ماهیچه به شکل گلیکوژن ذخیره می شوند . گلیکوژن در زمان نیاز شکسته و تجزیه می شود تا انرژی لازم برای عضلات درگیر را مهیا کند . اگر میزان کربوهیدرات کم باشد ، ذخایر گلیکوژن به میزان کافی در بدن نخواهند بود . )
در نتیجه ، تمرینات کاتابولیک ممکن است به شما در سلامت قلب و ریه سالم کمک کند ، اما ممکن است به مرور زمان باعث از بین رفتن توده ی بدن ، هم ماهیچه و هم چربی نیز بشود .
برخی از این عضلات ممکن است طی خواب یا استراحت 8 ساعته یا بیشتر از طریق فرایندهای آنابولیک ، خود به خود بازسازی شوند .
✵ آنابولیک
اگر شما به دنبال عضله سازی هستید ، قرار گرفتن در وضعیت کاتابولیک برای طولانی مدت می تواند علیه شما کار کند . این امر می تواند توده ی عضلانی بدنتان را کاهش داده و حتی سلامت عمومی و کلی شما را به خطر بیاندازد .
جلوگیری از کاتابولیسم ، حفظ تعادل مناسب بین تغذیه ، تمرینات و ریکاوری است .
با تمرین سه یا چهار روز در هفته ، عضلات می توانند حفظ شوند . نمونه ی برنامه ی ورزشی زیر می تواند به شما در ماندن در وضعیت عضله سازی یا آنابولیک کمک کند . سعی کنید هر روز روی یک ناحیه از بدنتان تمرکز کنید و بین آن استراحت نیز داشته باشید .
تمرینات |
گروه های عضلانی |
• پرس سینه هالتر
• پرس سینه دمبل
• کراس اور ( Cable Crossovers )
• کرانچ ( 3 ست 25 تایی )
|
سینه ، شکم |
• اسکات هالتر جلو پا دستگاه
• پرس پا شیبدار
• لانج با دمبل
• پشت پا ایستاده
• پشت پا خوابیده
• ساق پا ایستاده با دستگاه
|
چهار سر ران ، همسترینگ ( سه
ماهیچه در ناحیه ی پشت استخوان
ران ) ، ساق پا
|
• بارفیکس دست باز ( 3 ست 10 تایی )
• زیر بغل لت دست جمع
• زیر بغل هالتر معکوس
• ددلیفت هالتر
• شکم بارفیکس ( بالا آوردن پاها در حالت آویزان )
( 3 ست 25 تایی )
|
پشت ، دو سر بازو ، شکم |
• پرس سرشانه نشسته با دمبل
• نشر پهلو ایستاده
• فلای معکوس
• شراگ با دمبل ( بالا انداختن شانه با دمبل )
• پشت بازو سیم کش
• پشت بازو خوابیده
|
شانه ها ، سه سر |
به جز مواردی که آن ذکر شده ، هر تمرین را در 3 ست 15 تایی انجام دهید . به طور کلی ، برای ماندن در حالت آنابولیک و حفظ توده ی عضلانی ، باید این تمرینات را به طور مرتب و منظم انجام دهید .
✔ تمرینات ترکیبی
همچنین می توانید تمریناتی انجام دهید که ترکیبی از آنابولیک و کاتابولیک باشد . یک برنامه ی ورزشی خوب باید هم شامل تمرینات هوازی و هم شامل تمرینات قدرتی باشد که نتیجه ی آن عضله سازی و چربی سوزی می باشد .
✔ نتیجه
آنابولیسم برای رشد و ساختن نیاز به انرژی دارد . کاتابولیسم از انرژی برای تجزیه استفاده می کند . این فرایندهای متابولیک در بدن تمام موجودات زنده با هم کار می کنند تا فعالیت هایی مانند تولید انرژی و ترمیم سلول ها انجام شود . درک تفاوت بین فرایندهای آنابولیک و کاتابولیک به شما در رسیدن به اهداف فیزیکیتان در باشگاه ها کمک می کند .
توجه داشته باشید که ورزش منظم ( تمرینات قلبی ( کاردیو ) و قدرتی ) به علاوه رژیم غذایی سرشار از غذاهای کامل می تواند به شما در سلامت اندام های داخلی و خارجی کمک کند .