( پرینت ) ( قبلی ) بعدی

در یک بررسی که در سال 2006 در سمینار کالج امریکایی پزشکی ورزشی ارائه شد ، گروهی از پژوهشگران تاثیرات آب رسانی به بدن روی تمرین و ترشح هورمون ها را تحلیل کردند افراد تحت آزمون 7 مرد با میانگین سن 22 سال بودند که همگی حداقل 4 سال سابقه تمرین با وزنه داشتند .

تحقیق در 3 حالت متفاوت به شرح زیر صورت گرفت :
1- روز استراحت (کنترل)
2- روز آب مصرفی کافی
3- روز کم آبی

محققان با محدودکردن غذا و مایعات دریافتی افراد اقدام به ایجاد کم آبی کردند و شب قبل از تست کم آب یک جلسه تمرین هم برای آنها توصیه کردند .

نتیجه این بررسی 3 درصد کاهش وزن به علت کم آبی بود ، آزمایش گروها های مختلف عضلات بدن نشان داد که تنها یک گروه توسط کم آبی تحت تاثیر منفی قرار گرفت : سرشان ها ، آنهایی که در گروه آب رسانی بودند یعنی آب کافی دریافت کردند به میزان قابل توجهی وزنه بیشتری در رکورد پرس سرشانه نسبت به گروه کم آب جابجا کردند تفاوتی در سطح هورمون بین هیچ کدام از گروه ها دیده نشد به غیر از یکمورد .
افرادی که در گروه کم آب بودند به میزان قابل ملاحظه ای سطح کورتیزول بالاتری بعد از تمرین مشاهده کردند بر اساس این یافته ها محققان اعلام کردند کم آبی منجر به کاهش قدمت در گرو ه های عضلانی کوچک مثل سرشانه و بازو می شود .

علاوه بر این تمرین در شرایط کم آبی منجر به بالارفتن سطح کورتیزول بعد از تمرین می شود . از آنجایی که کورتیزول از هورمون های اصلی کاتابولیسم(تخریبی) به حساب می آید افرادی که دنبال تاثیرات آنابولیک (سازنده ) از تمرین هستند نباید مایعات مصرفی قبل و حین تمرینشان محدود شود.