( پرینت ) ( قبلی ) بعدی

یونانیان باستان بر این باور بودند که ورزشکاران باید قبل از ورزش از برقراری ارتباط جنسی خودد اری کنند ولی المپیکی‌های مدرن و پژوهشگران در مورد تاثیرات برقراری رابطه زناشویی زمان مسابقه‌ها و اینکه آیا خودداری از برقراری این رابطه کارکرد ورزشی را تقویت می‌کند ، اختلاف‌ رای دارند .
سال‌هاست مربیان و ورزشکاران در شب مسابقه‌های بزرگ یا حتی چند هفته پیش از آن ، از رابطه زناشویی پرهیز کرده‌اند اما در بازی‌های المپیک لندن ، بسیاری از مربیان و پزشکان متخصص پزشکی ورزشی ، درباره این باور قدیمی تردید کردند . گفته می‌شود محمدعلی کلی ، بوکسور معروف ، پیش از مسابقه‌های مهم تا ۶ هفته از برقراری رابطه زناشویی پرهیز می‌کرد و در طول جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ ، مربی تیم انگلیس ، گلن هدل رابطه زناشویی را در طول این رویداد یک ماهه برای بازیکنان ممنوع کرد .
مارتی لیکروی ، دونده آمریکایی و قهرمان دوی ۵هزار متر ، ۴ دهه پیش گفته است : « رابطه زناشویی ،‌ شما را شاد می‌‎کند و آدم‌ شاد نمی‌رود ۵ کیلومتر بدود . » کارشناسان می‌گویند باور قدیمی « رابطه زناشویی پیش از ورزش ممنوع ! » هنوز کاملا بررسی علمی نشده است اما تا به حال اغلب پژوهش‌هایی که بر اساس تاثیرات فیزیولوژیک انجام شده‌اند ، نشان داده‌اند این رابطه استقامت ، قدرت یا بنیه جسمی را کاهش نمی‌دهد . یان شرایر ، استاد بخش پزشکی خانواده در دانشگاه مک گیل کانادا در این باره می‌گوید : « هنگامی که افراد را در آزمایشگاه بررسی می‌کنیم ، « آزمون‌های کارکرد جسمی » روی آنها انجام می‌دهیم اما به احتمال بسیار زیاد در مسابقه‌ها ، روان‌شناسی نقش بسیار مهم‌تری ایفا می‌‌کند . افرادی که مدعی‌اند رابطه زناشویی باعث کاهش میزان کارکرد ورزشی‌شان شده ، می‎گویند علت این است که تمرکز ، ستیزه‌جویی و فشار روانی‌شان برای بردن مسابقه کاهش یافته است . »
یک بازبینی بررسی‌های علمی در این باره که در نشریه بالینی پزشکی‌ورزشی منتشر شد ، نشان داد رابطه زناشویی در شب پیش از مسابقه هیچ تاثیری بر تست‌های فیزیولوژیک ورزشکار ندارد . در یک بررسی ۱۴ ورزشکار سابق متاهل مورد یک تست قدرتی فشاری در روز پس از انجام مراقبت قرار گرفتند ، همین تست ورزش پس از حداقل ۶ روز پرهیز از برقراری رابطه زناشویی انجام شد . نتایج نشان داد نه میزان قدرت و نه استقامت عضلات خم‌کننده دست تحت‌تاثیر رابطه زناشویی در شب پیش از آن قرار نگرفته است . پژوهشگران در دانشگاه ایالتی کلرادو در یک پیگیری بر این بررسی ، ۱۰ مرد متاهل با تناسب بدنی را که بین ۱۸ تا ۴۵ ساله بودند ، آزمایش کردند . در آزمایش‌های آنها قدرت فشاری ، تعادل ، حرکت جانبی ، زمان واکنش ، قدرت هوازی و ماکزیمم حجم اکسیژن ( معیاری از کارایی مصرف اکسیژن در بدن ) تحت‌تاثیر رابطه زناشویی قرار نگرفته بود .
یک بررسی سوم که در سال ۱۹۹۵ انجام شد ، نشان داد رابطه زناشویی ۱۲ ساعت پیش از انجام یک آزمون تناسب بدنی اثر قابل‌توجهی بر قدرت حداکثر هوازی ، میزان اکسیژن خون یا فشارخون ندارد .
نظریه‌ای مبنی بر اینکه محرومیت زناشویی باعث افزایش ستیزه‌جویی افراد می‌شود و انزال باعث کاهش تستوسترون - هورمونی که بر کارکرد ورزشی هم موثر است - در بدن می‌شود ، هنوز به‌طور علمی ثابت نشده است .
دکتر شرایر می‌گوید : « حتی اگر این نظریه درست باشد ، اغلب کارشناسان در حال حاضر معتقدند یک حد مطلوب برای ستیزه‌جویی یا تمرکز وجود دارد ؛ مقدار خیلی کمتر آن و نیز مقادیر بسیار بیشتر آن کارکرد ورزشی را تضعیف می‌کند . »
از طرف دیگر ، مارتین میلتون ، کارشناس روان‌درمانی و روان‌شناسی مشاوره در دانشگاه سوری معتقد است اثر رابطه زناشویی بستگی بسیار زیادی به این دارد که چه کسی ، با چه تعدادی ، به چه مدت و به چه شیوه‌ای آن را انجام دهد . او می‌گوید : « اگر رابطه زناشویی بیش از حد مانع خوابیدن یا استراحت ورزشکار شود و ذهنش را از مسابقه منحرف کند ، آشکار است که کارکرد ورزشکار افت می‌کند . »