( پرینت ) ( قبلی ) بعدی

فلفل قرمز دارای ویتامین C و A و بتاکارتنوئید است که هر سه آنها آنتی اکسیدان های قوی هستند . این مواد رادیکال های آزاد موجود در بدن را از بین می برند و به همین جهت خاصیت ضد سرطانی دارند .
رادیکال های آزاد موادی هستند که در سرتاسر بدن در حال گردش اند و در طول این جا به جایی خسارات زیادی به سلول ها وارد می کنند.
در افراد مبتلا به دیابت این رادیکال های آزاد می تواند به اعصاب و عروق آسیب برساند . آنتی اکسیدان های موجود در فلفل بسیاری از رادیکال های آزاد را نابود می کنند و این گونه مانع بیماری های قلبی عروقی نظیر تجمع کلسترول در رگ ها یا آترواسکلروزیس می شوند.
سم زدا : فلفل با دفع مواد زاید بدن و افزایش تامین مواد غذایی بافت ها نقش یک سم زدا را در بدن ایفا می کند. همچنین با سم زدایی دستگاه گوارش به هضم غذا کمک می کند .
مسکن : فلفل ترشح هورمون اندروفین را افزایش می دهد ، این هورمون یک مسکن طبیعی است . این هورمون به تسکین درد ناشی از تبخال ، بوریست و اسپاسم عضلانی و ارتوروز کمک می کند .
آنتی بیوتیک : فلفل باعث افزایش پمپ خون به محل عفونت می شود. به دلیل وجود گلبول های سفید کلوسیت ها درخون ، این پمپ خون به محل عفونت موجب از بین رفتن باکتری ها و عوامل عفونت می شود.
ضد سرطان : پژوهشگران دریافته اند که ویتامین C بتاکاروتن و فولیک اسید موجود در فلفل ، احتمال ابتلا به سرطان کولون (روده) را کاهش می دهد.
ضد سکته : فلفل ویتامین B وفولیک اسید دارد . ویتامین B سطح هوموسیستئین بدن را کاهش می دهد . وجود مقادیر زیاد هوموسیستئین در بدن منجر به آسیب دیدن رگ های خونی می شود و این امر احتمال حمله قلبی یا سکته را به شدت زیاد می کند . ویتامین B علاوه بر جلوگیری از آثار مخرب هوموسیستئین ، آن را به ماده مفید دیگری تبدیل می کند که عمل آن کاهش سطح کلسترول بدن است.
ضد بیماری های ریوی : فلفل با افزایش فعالیت های متابولیکی منجر به از بین رفتن گرفتگی بینی می شود . همچنین با متسع کردن مجاری تنفسی موجود در ریه ، به بهبود آسم و خس خس سینه کمک میکند.